Ja mam to samo, nie wliczając zmiany ciuchów ;) też nienawidzę zmian. Szlag mnie trafia, jak co miesiąc są zmiany w patchu w LOLu. Ale jest wyjątek, bo z kolei nie wytrzymuję w tej samej pracy dłużej niż rok, mam poczucie paniki, że utknę w niej na zawsze, w dodatku zaczynają wkurzać mnie ludzie i muszę zmienić otoczenie. Jak ktoś mi mówi, że pracuje już od 30 lat w jednej firmie, to kompletnie nie mogę tego pojąć.
@sylverka: Bliżej temu do nerwicy natręctw chyba. Chociaż z Aspergerem też ma jakieś wspólne mianowniki. Chociaż w sumie czy to takie nienormalne? Też tak trochę mam np. Nie zmieniam pracy, chociaż jej nie lubię, pewnie jak mnie wkurzy bardziej to się na to zdecyduję. No, ale mam swoje nawyki, które jeśli ulegają zmianie budzą u mnie jakiś niepokój. Nie lubię przeprowadzek, używam rzeczy dopóki się nie zniszczą. Moja mama twierdzi, że jak jeszcze da się użyć, to nie kupię nowego. To jednak oszczędność niż obsesja, bo mam porównanie z pewną moją współlokatorką. Inna sprawa, że używałam patelni dopóki nie zaczęło mi się przypalać, a inna jak ona używała swojej, tak, że w całym domu śmierdziało, aż w końcu... patelnia stanęła w płomieniach. Jej ręczniki wyglądały gorzej niż moje ścierki, a w zimie chodziła w cienkiej, czarnej, ale spranej do szarości kurtce z zepsutym zamkiem. Tu pragnę dodać, że dziewczyna nie była biedną studentką, tylko już osobą pracującą. Zresztą nawet jakby studiowała, to ręczniki na bazarze można kupić po pięć złotych, tak samo jak kurtki w lumpeksie.
Ja mam to samo, nie wliczając zmiany ciuchów ;) też nienawidzę zmian. Szlag mnie trafia, jak co miesiąc są zmiany w patchu w LOLu. Ale jest wyjątek, bo z kolei nie wytrzymuję w tej samej pracy dłużej niż rok, mam poczucie paniki, że utknę w niej na zawsze, w dodatku zaczynają wkurzać mnie ludzie i muszę zmienić otoczenie. Jak ktoś mi mówi, że pracuje już od 30 lat w jednej firmie, to kompletnie nie mogę tego pojąć.
OdpowiedzTo się nazywa zespół Aspergera. Też mam. Nie, nie leczy się. Trzeba polubić.
Odpowiedz@sylverka: Bliżej temu do nerwicy natręctw chyba. Chociaż z Aspergerem też ma jakieś wspólne mianowniki. Chociaż w sumie czy to takie nienormalne? Też tak trochę mam np. Nie zmieniam pracy, chociaż jej nie lubię, pewnie jak mnie wkurzy bardziej to się na to zdecyduję. No, ale mam swoje nawyki, które jeśli ulegają zmianie budzą u mnie jakiś niepokój. Nie lubię przeprowadzek, używam rzeczy dopóki się nie zniszczą. Moja mama twierdzi, że jak jeszcze da się użyć, to nie kupię nowego. To jednak oszczędność niż obsesja, bo mam porównanie z pewną moją współlokatorką. Inna sprawa, że używałam patelni dopóki nie zaczęło mi się przypalać, a inna jak ona używała swojej, tak, że w całym domu śmierdziało, aż w końcu... patelnia stanęła w płomieniach. Jej ręczniki wyglądały gorzej niż moje ścierki, a w zimie chodziła w cienkiej, czarnej, ale spranej do szarości kurtce z zepsutym zamkiem. Tu pragnę dodać, że dziewczyna nie była biedną studentką, tylko już osobą pracującą. Zresztą nawet jakby studiowała, to ręczniki na bazarze można kupić po pięć złotych, tak samo jak kurtki w lumpeksie.
OdpowiedzMasz tylko trochę bardziej rozwiniętą nerwicę natręctw niż ja. Nie ma powodu panikować. Te 2 zdania nie są ze sobą powiązane.
Odpowiedz@FriendzoneMaster: Ale przynajmniej uporządkowane alfabetycznie.
Odpowiedz