Tak naprawdę to ten wspomniany podział na ludzi nieszkodliwych i niebezpiecznych jest bardzo wyimaginowany, a całe to przemyślenie jest mocno z dooopy i zalatuje jakimś coachowym bełkotem.
I nie chodzi tu nawet o to, jakie pokłady cierpliwości czy opanowania ma w sobie dana osoba, bo wiadomo, że osoby porywcze i nerwowe wydają się bardziej agresywne. Ale tak naprawdę nawet z pozoru spokojny, niegroźny człowiek może zostać poprzez rożne krzywdy, doświadczenia czy zewnętrzne bodźce wykrzywiony i wypaczony do tego stopnia, że stanie się niebezpiecznym maniakiem.
Więc kwestia nie rozbija się o to kto jest niegroźny, a kto niebezpieczny i jak potrafi nad sobą panować, bo jedynie subiektywny opis zewnętrznego efektu, natomiast całość zależy głównie od tego jak bardzo komuś życie zryło psychikę i do czego zdolnym go uczyniło.
No i jeszcze mamy kwestię psychopatów. Czyli ludzi, którzy nie mają wyrzutów sumienia, empatii, a ich emocje są często bardzo powierzchowne, dzięki czemu są niezwykle pewni siebie, zdecydowani, zaradni i skuteczni, ponieważ ich umysłów nie zaprzątają dylematy pokroju "co ludzie powiedzą?", "czy mam wystarczająco odwagi?", "czy dam radę potem spać spokojnie i spojrzeć w lustro?" - nie, oni po prostu działają pozbawieni takich zahamowań i rozważań.
@Trokopotaka: Wielu psychopatów ma hamulce, dlatego dobrze idzie prowadzenie im różnych firm, zarządzanie. Jako ciekawostkę dodam, że wysoka inteligencja u psychopaty to mit, są jednostki z wysokim IQ jak i niskim. Sam byłem w związku z osobą której blisko do psychopaty,, borderline ''.
@masti23: Z tymi hamulcami różnie bywa, raczej są po prostu mają dobry kamuflaż. Istnieje pojęcie tzw. maski zdrowego rozsądku, czyli zewnętrznej powierzchowności, którą tworzy wokół siebie taki człowiek. Ponieważ nie ma specjalnie wyrzutów sumienia ani uczuć, potrafi na ogół doskonale kłamać w żywe oczy, a skonfrontowany z prawdą bez zająknięcia i odrobiny stresu manipulować tworząc na poczekaniu nowe kłamstwo. I tak, nie musi być wcale w tym celu ponadprzeciętnie inteligentny, bo robi to wręcz automatycznie, jakby naturalnie mu to przychodziło.
No i w końcu nie każdy psychopata musi być mordercą. To, że stawia siebie wyżej od innych ludzi, i zupełnie nie liczy się z ich uczuciami, bo uczucia to dla niego pojęcie abstrakcyjne, nie oznacza wcale, że od razu będzie ich mordować. Na ogół jednak taka jednostka krzywdzi ludzi w inny sposób, np. prowadząc firmę kieruję się wyłącznie chłodną, pragmatyczną kalkulacją i własnym zyskiem, kompletnie ignorując fakt, że podwładni to żywe istoty a nie maszyny. I na nieszczęście takie podejście faktycznie skutkuje wymiernymi sukcesami zawodowymi.
Odpowiedz
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
6 października 2020 o 23:40
Bardziej trafne porównanie:
Nie byłoby nic niesamowitego, gdyby twój mąż będący impotentem pozostawał ci wierny. Ten dobry byłby gościem z wysokim libido, który się dobrze pieprzy i nie ogląda się za innymi laskami.
Nie-pedofil nauczyciel nie jest dobrym nauczycielem. Prawdziwym dobrym nauczycielem jest pedofil który potrafi się kontrolować!
OdpowiedzJordan Peterson, jak każdy powie trochę mądrego i trochę też innych rzeczy, ale tekst chyba pozmieniany.
OdpowiedzMoja dziewczyna mówiła: głodny, to możesz się zrobić na mieście, ważne, żebyś zjadł w domu :)
Odpowiedzhttps://youtu.be/Ocm-kWC-Evo
OdpowiedzTak naprawdę to ten wspomniany podział na ludzi nieszkodliwych i niebezpiecznych jest bardzo wyimaginowany, a całe to przemyślenie jest mocno z dooopy i zalatuje jakimś coachowym bełkotem. I nie chodzi tu nawet o to, jakie pokłady cierpliwości czy opanowania ma w sobie dana osoba, bo wiadomo, że osoby porywcze i nerwowe wydają się bardziej agresywne. Ale tak naprawdę nawet z pozoru spokojny, niegroźny człowiek może zostać poprzez rożne krzywdy, doświadczenia czy zewnętrzne bodźce wykrzywiony i wypaczony do tego stopnia, że stanie się niebezpiecznym maniakiem. Więc kwestia nie rozbija się o to kto jest niegroźny, a kto niebezpieczny i jak potrafi nad sobą panować, bo jedynie subiektywny opis zewnętrznego efektu, natomiast całość zależy głównie od tego jak bardzo komuś życie zryło psychikę i do czego zdolnym go uczyniło. No i jeszcze mamy kwestię psychopatów. Czyli ludzi, którzy nie mają wyrzutów sumienia, empatii, a ich emocje są często bardzo powierzchowne, dzięki czemu są niezwykle pewni siebie, zdecydowani, zaradni i skuteczni, ponieważ ich umysłów nie zaprzątają dylematy pokroju "co ludzie powiedzą?", "czy mam wystarczająco odwagi?", "czy dam radę potem spać spokojnie i spojrzeć w lustro?" - nie, oni po prostu działają pozbawieni takich zahamowań i rozważań.
Odpowiedz@Trokopotaka: Wielu psychopatów ma hamulce, dlatego dobrze idzie prowadzenie im różnych firm, zarządzanie. Jako ciekawostkę dodam, że wysoka inteligencja u psychopaty to mit, są jednostki z wysokim IQ jak i niskim. Sam byłem w związku z osobą której blisko do psychopaty,, borderline ''.
Odpowiedz@masti23: Z tymi hamulcami różnie bywa, raczej są po prostu mają dobry kamuflaż. Istnieje pojęcie tzw. maski zdrowego rozsądku, czyli zewnętrznej powierzchowności, którą tworzy wokół siebie taki człowiek. Ponieważ nie ma specjalnie wyrzutów sumienia ani uczuć, potrafi na ogół doskonale kłamać w żywe oczy, a skonfrontowany z prawdą bez zająknięcia i odrobiny stresu manipulować tworząc na poczekaniu nowe kłamstwo. I tak, nie musi być wcale w tym celu ponadprzeciętnie inteligentny, bo robi to wręcz automatycznie, jakby naturalnie mu to przychodziło. No i w końcu nie każdy psychopata musi być mordercą. To, że stawia siebie wyżej od innych ludzi, i zupełnie nie liczy się z ich uczuciami, bo uczucia to dla niego pojęcie abstrakcyjne, nie oznacza wcale, że od razu będzie ich mordować. Na ogół jednak taka jednostka krzywdzi ludzi w inny sposób, np. prowadząc firmę kieruję się wyłącznie chłodną, pragmatyczną kalkulacją i własnym zyskiem, kompletnie ignorując fakt, że podwładni to żywe istoty a nie maszyny. I na nieszczęście takie podejście faktycznie skutkuje wymiernymi sukcesami zawodowymi.
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 6 października 2020 o 23:40
Bardziej trafne porównanie: Nie byłoby nic niesamowitego, gdyby twój mąż będący impotentem pozostawał ci wierny. Ten dobry byłby gościem z wysokim libido, który się dobrze pieprzy i nie ogląda się za innymi laskami.
Odpowiedz