Po pierwsze- na początku programowanie nie wyglądało jak dzisiaj, że z kawusią klepiesz kod. Wtedy to bardziej można było porównać z pracą dawnych centrali telefonicznych.
Po drugie no wcale nie było ogromnych prostestów o prawa kobiet ok 120 lat temu xD
Po trzecie pisanie że zamiast protestować ciężko pracowały i brawa za to, może nie być najodpowiedniejsze pod postem w którym pisze sie o nich jako zapomnianych i wykreślanych z historii (pomijając czy słusznie, bo tu można by polemizować)
@kolos107d: Wtedy programowanie to było dosłownie wyszywanie pamięci z drucików i metalowych kółek. To tak najogólniej, jak ktoś jest zainteresowany to niech wygoogluje jak wyglądała pamięć komputera pokładowego do misji Apollo na Księżyc. Do takiej pracy najlepiej nadawały się kobiety, także "tamto" programowanie niewiele ma wspólnego z "dzisiejszym" w C++ czy podobnym programie.
@Sinecode: Wydaje mi się, że mylisz hardware z softwarem. To co opisałeś to konstrukcja nośnika pamięci, ale zapisanie na tych nośnikach pamięci danych tak, żeby były odczytane jako konkretne instrukcje oraz skomponowanie tych instrukcji tak, żeby rozwiązały dany problem wymaga podobnego, programistycznego podejścia. Mówienie, że programowanie kiedyś ma niewiele wspólnego z pisaniem programów teraz jest trochę mylące: bo prawda, dużo się zmieniło, języki, metody kodowania, urządzenia wejścia i wyjścia, ale zasady pozostały takie same.
A, i jeszcze jedno: kiedyś programowanie było dużo trudniejsze. Współczesne języki są wyposażone w kompilatory, które same za Ciebie przepiszą Twój kod na maszynowy - konkretne operacje, które Twój procesor ma wykonać i odczyty. Kiedyś musiałeś to robić sam z ręki (delikatną pomocą były języki assemblerowe przypisujące kodom binarnym mnemoniki), a nawet jak mogłeś coś napisać w takim C, to się często potrafiło okazać, że i tak musisz zejść do poziomu procesora by osiągnąć wymaganą wydajność, kiedy obecnie mamy tyle zasobów, że optymalizacja na poziomie assemblera staje się wymogiem tylko w najbardziej skrajnych wypadkach.
@jedyny360: Słowo klucz- wydaje Ci się. ;) Wciąż mówimy o pierwszych generacjach komputerów gdzie operacje były przeprowadzane w dość prymitywny jak na dzisiaj sposób.
W Polsce kobiety programują od lat '70 - to wówczas pojawiły się pierwsze pralki automatyczne.
Odpowiedz@wroblitz taki facet jak ty pewnie jest tak męski, że do dziś nie potrafi obsłużyć odpowiednio ;)
OdpowiedzPo pierwsze- na początku programowanie nie wyglądało jak dzisiaj, że z kawusią klepiesz kod. Wtedy to bardziej można było porównać z pracą dawnych centrali telefonicznych. Po drugie no wcale nie było ogromnych prostestów o prawa kobiet ok 120 lat temu xD Po trzecie pisanie że zamiast protestować ciężko pracowały i brawa za to, może nie być najodpowiedniejsze pod postem w którym pisze sie o nich jako zapomnianych i wykreślanych z historii (pomijając czy słusznie, bo tu można by polemizować)
Odpowiedz@kolos107d: Wtedy programowanie to było dosłownie wyszywanie pamięci z drucików i metalowych kółek. To tak najogólniej, jak ktoś jest zainteresowany to niech wygoogluje jak wyglądała pamięć komputera pokładowego do misji Apollo na Księżyc. Do takiej pracy najlepiej nadawały się kobiety, także "tamto" programowanie niewiele ma wspólnego z "dzisiejszym" w C++ czy podobnym programie.
Odpowiedz@Sinecode: Wydaje mi się, że mylisz hardware z softwarem. To co opisałeś to konstrukcja nośnika pamięci, ale zapisanie na tych nośnikach pamięci danych tak, żeby były odczytane jako konkretne instrukcje oraz skomponowanie tych instrukcji tak, żeby rozwiązały dany problem wymaga podobnego, programistycznego podejścia. Mówienie, że programowanie kiedyś ma niewiele wspólnego z pisaniem programów teraz jest trochę mylące: bo prawda, dużo się zmieniło, języki, metody kodowania, urządzenia wejścia i wyjścia, ale zasady pozostały takie same. A, i jeszcze jedno: kiedyś programowanie było dużo trudniejsze. Współczesne języki są wyposażone w kompilatory, które same za Ciebie przepiszą Twój kod na maszynowy - konkretne operacje, które Twój procesor ma wykonać i odczyty. Kiedyś musiałeś to robić sam z ręki (delikatną pomocą były języki assemblerowe przypisujące kodom binarnym mnemoniki), a nawet jak mogłeś coś napisać w takim C, to się często potrafiło okazać, że i tak musisz zejść do poziomu procesora by osiągnąć wymaganą wydajność, kiedy obecnie mamy tyle zasobów, że optymalizacja na poziomie assemblera staje się wymogiem tylko w najbardziej skrajnych wypadkach.
Odpowiedz@jedyny360: Słowo klucz- wydaje Ci się. ;) Wciąż mówimy o pierwszych generacjach komputerów gdzie operacje były przeprowadzane w dość prymitywny jak na dzisiaj sposób.
OdpowiedzCo to za homofobia! Nie wspomniano o Turingu ...
Odpowiedz