@gomezvader: Pamiętam czasy studenckie i sążną gorączkę. Było już grubo powyżej 40. Nabrałem się jakichś przeciwgorączkowych i w tramwaj na egzamin. Środek lata, upał, a ja w polarowej bluzie. Na początku nie było źle, ale w połowie egzaminu już ledwo kontaktowałem i trząchało mną z zimna. Oddałem napisany do połowy i ledwo się dotoczyłem do domu. Takie to były piękne czasy. Nie ważne, czy zachlałeś, czy wpadłeś pod samochód - poprawka będzie już tak dokręcona, że nikt nie zda. To był dobry wybór, bo poprawkowego egzaminu nikt nie zdał, praktycznie składał się wyłącznie z "opcjonalnego" materiału.
Poza tym jakoś nigdy nie miałem tak, że nic nie robiłem w trakcie choroby. No może raz poza operacją, kiedy faktycznie wstanie z łóżka było dla mnie problemem, opadnięcie na krzesło zajmowało mi pół minuty, a mój limit "dźwigania" ciężarów to było 2kg. Nawet gara z makaronem nie było mi wolno podnosić. Nawet przy wysokich gorączkach czy innych dolegliwościach wszystko robiłem. Z kołnierzem ortopedycznym prałem, gotowałem i sprzątałem. Mam jakieś wrażenie, że kobiety sobie wybierają takich uległych pantoflarzy, a później narzekają jaka to cipka w domu od byle przeziębienia umiera.
Jak ja jestem chory to umieram. Ale nie zmienia to faktu, że zapyerdalam do pracy. Raz mi się nawet zdarzyło omdlenie w robocie.
Odpowiedz@gomezvader: ja tam biorę 2 ibumpromy i mam te 6-8h spokoju od gorączki itp
Odpowiedz@gomezvader: Pamiętam czasy studenckie i sążną gorączkę. Było już grubo powyżej 40. Nabrałem się jakichś przeciwgorączkowych i w tramwaj na egzamin. Środek lata, upał, a ja w polarowej bluzie. Na początku nie było źle, ale w połowie egzaminu już ledwo kontaktowałem i trząchało mną z zimna. Oddałem napisany do połowy i ledwo się dotoczyłem do domu. Takie to były piękne czasy. Nie ważne, czy zachlałeś, czy wpadłeś pod samochód - poprawka będzie już tak dokręcona, że nikt nie zda. To był dobry wybór, bo poprawkowego egzaminu nikt nie zdał, praktycznie składał się wyłącznie z "opcjonalnego" materiału. Poza tym jakoś nigdy nie miałem tak, że nic nie robiłem w trakcie choroby. No może raz poza operacją, kiedy faktycznie wstanie z łóżka było dla mnie problemem, opadnięcie na krzesło zajmowało mi pół minuty, a mój limit "dźwigania" ciężarów to było 2kg. Nawet gara z makaronem nie było mi wolno podnosić. Nawet przy wysokich gorączkach czy innych dolegliwościach wszystko robiłem. Z kołnierzem ortopedycznym prałem, gotowałem i sprzątałem. Mam jakieś wrażenie, że kobiety sobie wybierają takich uległych pantoflarzy, a później narzekają jaka to cipka w domu od byle przeziębienia umiera.
Odpowiedz