@Pan_Jacenty: Krótka wersja zaspokojenia Twojej ciekawości.
-Nie, jeżeli nie jest mężatką.
-Tak, jeżeli jest mężatką.
Wersja pełna.
Kwestię tego świadczenia reguluje ustawa z dnia 11 lutego 2016 r.
o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Zgodnie z treścią art. 4, ust. 3 tejże "Świadczenie wychowawcze przysługuje (...) do dnia ukończenia przez dziecko 18. roku życia". Są jednak od tego wyjątki (opisane w art. 8) i tak na potrzeby omawianego kazusu, warto przytoczyć te dwa:
1. świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli dziecko pozostaje w związku małżeńskim;
2. świadczenie wychowawcze nie przysługuje, gdy pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko.
Uważny czytelnik w tym miejscu zapytałby: Jaki sens ma ten drugi przepis, skoro na pełnoletnie dziecko i tak nie dostaje się 500+? Otóż nie - nie dostaje się go na dziecko, które ukończyło 18. rok życia. Dziewczyna zaś może stać się pełnoletnia już w wieku 16 lat (poprzez zawarcie związku małżeńskiego, o czym jasno mówi art. 10 § 2 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 10 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Szczerze powiedziawszy to nie wiem, kiedy ten drugi wyjątek mógłby mieć zastosowanie, skoro jedynym sposobem na osiągnięcie przez dziewczynę pełnoletniości przed 18. rokiem życia jest zawarcie małżeństwa, a pozostawanie w nim również wyłącza możliwość otrzymywania świadczenia. (przez jej rodziców). Wydaje się więc, że ten drugi przepis mógłby mieć zastosowanie jedynie w sytuacji, w której to taka dziewczyna przez ukończeniem 18. roku życia zdążyłaby się rozwieść lub owdowieć (jako że raz uzyskanej pełnoletności nigdy się już nie traci, o czym również mówi art. 10 § 2 Kc).
A ja jestem ciekawy jaka jest odpowiedź na to pytanie.
Odpowiedz@Pan_Jacenty: Krótka wersja zaspokojenia Twojej ciekawości. -Nie, jeżeli nie jest mężatką. -Tak, jeżeli jest mężatką. Wersja pełna. Kwestię tego świadczenia reguluje ustawa z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Zgodnie z treścią art. 4, ust. 3 tejże "Świadczenie wychowawcze przysługuje (...) do dnia ukończenia przez dziecko 18. roku życia". Są jednak od tego wyjątki (opisane w art. 8) i tak na potrzeby omawianego kazusu, warto przytoczyć te dwa: 1. świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli dziecko pozostaje w związku małżeńskim; 2. świadczenie wychowawcze nie przysługuje, gdy pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko. Uważny czytelnik w tym miejscu zapytałby: Jaki sens ma ten drugi przepis, skoro na pełnoletnie dziecko i tak nie dostaje się 500+? Otóż nie - nie dostaje się go na dziecko, które ukończyło 18. rok życia. Dziewczyna zaś może stać się pełnoletnia już w wieku 16 lat (poprzez zawarcie związku małżeńskiego, o czym jasno mówi art. 10 § 2 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 10 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Szczerze powiedziawszy to nie wiem, kiedy ten drugi wyjątek mógłby mieć zastosowanie, skoro jedynym sposobem na osiągnięcie przez dziewczynę pełnoletniości przed 18. rokiem życia jest zawarcie małżeństwa, a pozostawanie w nim również wyłącza możliwość otrzymywania świadczenia. (przez jej rodziców). Wydaje się więc, że ten drugi przepis mógłby mieć zastosowanie jedynie w sytuacji, w której to taka dziewczyna przez ukończeniem 18. roku życia zdążyłaby się rozwieść lub owdowieć (jako że raz uzyskanej pełnoletności nigdy się już nie traci, o czym również mówi art. 10 § 2 Kc).
Odpowiedz