Hannibal Lecter był postacią intrygującą, kulturalną, z ciekawą osobowością, a przy okazji był psychopatą mordującym i zjadającym ludzi, ale nawet to robiąc zachowywał klasę.
Dolores Umbridge jest kwintesencją starej, wrednej i upierdliwej baby. Coś jakby wziąć:
1) moherową dewotkę, która o 6 rano siedzi w kościele ze złożonymi rękoma, a o 7 stoi pod kościołem i obgaduje całą dzielnicę;
2) zrzedną mendę ze spożywczaka wybierającą przez pół godziny 10 dag wędliny życia, podczas gdy za nią stoi 20 osób w kolejce;
3) typową grażynę spod 4ki, która działa na nerwy całemu blokowi;
4) jędzowatą nauczycielkę starej daty, która nie ma żadnego podejścia pedagogicznego, a prawo wykonywania zawodu nauczyciela znalazła na polu podczas PRLowskich wykopków;
A potem z tych 4 stworzyć hybrydę i pomalować ją na różowo.
Porównywanie tych 2 postaci to jak porównywanie klasyków kina i filmów papryki vege.
@Alex2422: No nie. Kompletnie odwrotnie. Antagonista powinien intrygować i mieć "jakieś swoje racje". Tak by widz/czytelnik nie wiedział do końca z kim sympatyzować. Dolores jest natomiast perfekcyjna bo od początku miała być postacią, którą widz/czytelnik miał nienawidzić. Ale nie jest dobrym antagonistą.
@gomezvader: Chyba nie napisałem tego dostatecznie jasno, ale to była ironia. Moim zdaniem fakt, że Umbridge jest bardziej wkurzająca od Voldemorta, o niczym nie świadczy.
Umbridge miała przecież swoje racje. To taka Kaja Godek albo ta kurator oświaty z Małopolski, która wyjeżdża z różnymi idiotyzmi. W U. irytowało właśnie jej przekonanie o tym, że ma rację, działa dla dobra innych, a jak innym nie pasuje, to trzeba im zrobić dobrze na siłę. Taka eudajmonia oszołomstwa konserwatywnego. Jednowymiarowa, jak wszystkie postaci w tym uniwersum, ale z wymiarem idealnie dopasowanym do potrzeby chwili.
Hannibal Lecter był postacią intrygującą, kulturalną, z ciekawą osobowością, a przy okazji był psychopatą mordującym i zjadającym ludzi, ale nawet to robiąc zachowywał klasę. Dolores Umbridge jest kwintesencją starej, wrednej i upierdliwej baby. Coś jakby wziąć: 1) moherową dewotkę, która o 6 rano siedzi w kościele ze złożonymi rękoma, a o 7 stoi pod kościołem i obgaduje całą dzielnicę; 2) zrzedną mendę ze spożywczaka wybierającą przez pół godziny 10 dag wędliny życia, podczas gdy za nią stoi 20 osób w kolejce; 3) typową grażynę spod 4ki, która działa na nerwy całemu blokowi; 4) jędzowatą nauczycielkę starej daty, która nie ma żadnego podejścia pedagogicznego, a prawo wykonywania zawodu nauczyciela znalazła na polu podczas PRLowskich wykopków; A potem z tych 4 stworzyć hybrydę i pomalować ją na różowo. Porównywanie tych 2 postaci to jak porównywanie klasyków kina i filmów papryki vege.
OdpowiedzWiadomo, że im bardziej irytujący jest czarny charakter, tym jest lepszą postacią.
Odpowiedz@Alex2422: No nie. Kompletnie odwrotnie. Antagonista powinien intrygować i mieć "jakieś swoje racje". Tak by widz/czytelnik nie wiedział do końca z kim sympatyzować. Dolores jest natomiast perfekcyjna bo od początku miała być postacią, którą widz/czytelnik miał nienawidzić. Ale nie jest dobrym antagonistą.
Odpowiedz@gomezvader: Chyba nie napisałem tego dostatecznie jasno, ale to była ironia. Moim zdaniem fakt, że Umbridge jest bardziej wkurzająca od Voldemorta, o niczym nie świadczy.
OdpowiedzUmbridge miała przecież swoje racje. To taka Kaja Godek albo ta kurator oświaty z Małopolski, która wyjeżdża z różnymi idiotyzmi. W U. irytowało właśnie jej przekonanie o tym, że ma rację, działa dla dobra innych, a jak innym nie pasuje, to trzeba im zrobić dobrze na siłę. Taka eudajmonia oszołomstwa konserwatywnego. Jednowymiarowa, jak wszystkie postaci w tym uniwersum, ale z wymiarem idealnie dopasowanym do potrzeby chwili.
Odpowiedz