Mnie zaś poraża ta atencyjna chęć pokazania siebie jako kogoś, kto stoi w kontrze do innych i przez to jest od nich lepszy, połączona z jakimś ubarwianiem historii, typu wszyscy zaraz pod nosem zaczęli rozmawiać na ten temat, krytykując zachowanie naszego bohatera, który mimo to niestrudzenie zrealizował swój cel, odnosząc kolejne zwycięstwo nad całą tą chołotą.
@Holbercik: Tym swoim komentarzem bardziej opisywałem ogólny trend, aniżeli odnosiłem się do opisanej tutaj sytuacji. Generalnie chodzi mi o to, że raczej mało wiarygodne wydają mi się historyjki w stylu: Ktoś weźmie sobie do sklepu swoją własną reklamówkę, a w tym sklepie wszyscy nagle rozmawiają o reklamówkach. I nie ma większego znaczenia, czy rozmawiają między sobą - utwierdzając się wzajemnie w tym, że ich każdorazowe nabywanie jest lepsze niż przynoszenie własnej, czy też pod nosem wszyscy naraz zaczynają obgadywać głównego bohatera i zarazem narratora tej pasjonującej (i moim zdaniem wymyślonej, a w najlepszym wypadku mocno ubarwionej) historii.
@wroblitz: Zgadzam się. To typ opowieści w stylu: "Oni wszyscy się ze mnie śmiali, a wtedy im powiedziałem: "z czego się śmiejecie - z siebie się śmiejecie!", i się zamknęli. Wszystkie kobiety patrzyły na mnie z podziwem, a mężczyźni zaczęli pytać o rady, jak żyć".
Jakby opowiadający szukał tylko potwierdzenia opinii publicznej, że jest superbohaterem, podążającym 'właściwą' ścieżką (i wtedy mu odpowiedziałem...).
Odpowiedz
Zmodyfikowano
1 raz.
Ostatnia modyfikacja:
23 czerwca 2022 o 15:24
I radość nigdy nie starzejącego się faceta, i alibi... kumulacja!!!
OdpowiedzMnie zaś poraża ta atencyjna chęć pokazania siebie jako kogoś, kto stoi w kontrze do innych i przez to jest od nich lepszy, połączona z jakimś ubarwianiem historii, typu wszyscy zaraz pod nosem zaczęli rozmawiać na ten temat, krytykując zachowanie naszego bohatera, który mimo to niestrudzenie zrealizował swój cel, odnosząc kolejne zwycięstwo nad całą tą chołotą.
Odpowiedz@wroblitz: To są słowa rodziców do dzieci, a nie rozmowy rodziców o autorze.
Odpowiedz@Holbercik: Tym swoim komentarzem bardziej opisywałem ogólny trend, aniżeli odnosiłem się do opisanej tutaj sytuacji. Generalnie chodzi mi o to, że raczej mało wiarygodne wydają mi się historyjki w stylu: Ktoś weźmie sobie do sklepu swoją własną reklamówkę, a w tym sklepie wszyscy nagle rozmawiają o reklamówkach. I nie ma większego znaczenia, czy rozmawiają między sobą - utwierdzając się wzajemnie w tym, że ich każdorazowe nabywanie jest lepsze niż przynoszenie własnej, czy też pod nosem wszyscy naraz zaczynają obgadywać głównego bohatera i zarazem narratora tej pasjonującej (i moim zdaniem wymyślonej, a w najlepszym wypadku mocno ubarwionej) historii.
Odpowiedz@wroblitz: Zgadzam się. To typ opowieści w stylu: "Oni wszyscy się ze mnie śmiali, a wtedy im powiedziałem: "z czego się śmiejecie - z siebie się śmiejecie!", i się zamknęli. Wszystkie kobiety patrzyły na mnie z podziwem, a mężczyźni zaczęli pytać o rady, jak żyć". Jakby opowiadający szukał tylko potwierdzenia opinii publicznej, że jest superbohaterem, podążającym 'właściwą' ścieżką (i wtedy mu odpowiedziałem...).
OdpowiedzZmodyfikowano 1 raz. Ostatnia modyfikacja: 23 czerwca 2022 o 15:24
nie zgrzany bo chłodzenie cieczą :)
Odpowiedz