Z logicznego punktu widzenia niemożliwym jest "dowiedzenie się" o zdarzeniu przyszłym (zdarzeniu, które ma dopiero nastąpić, a do tego jeszcze - w tym konkretnym przypadku - będącym tak wielce nieprawdopodobnym), jako że każde zdarzenie przyszłe jest de facto zdarzeniem niepewnym. To trochę tak, jakby dowiedzieć się na ten przykład, że w piątek będzie kartkówka z matematyki. W istocie dowiadujemy się jedynie o tym, że istnieje plan / zamiar jej przeprowadzenia. Może jednak się zdarzyć tak, że nie zostanie on zrealizowany (czy to z powodu choroby nauczyciela, czy ewakuacji szkoły spowodowanej alarmem pożarowym, czy choćby z powodu zmiany zdania przez samego nauczyciela) - wówczas (w momencie otrzymania tej informacji, a z perspektywy soboty) nie tylko nie dowiedzieliśmy się o tym, że będzie kartkówka, ale wręcz uzyskaliśmy błędną informacje w tej kwestii (jakkolwiek prawdziwą w kontekście samego zamiaru jej zrobienia).
Z tego względu, jak również, czy raczej - przede wszystkim - przez wzgląd na znikome prawdopodobieństwo nastąpienia końca świata (kiedyś nawet obił mi się o uszy tekst, że przekonanie jednostki o tym, że ten przypadnie na okres jego żywota, jest przejawem egocentryzmu) ja zapewne spożytkowałbym te 3 godziny na robienie kasy na osobach, które by w to uwierzyły (sprzedając schrony atomowe, skafandry, odkupienie, obietnice żywotu wiecznego, dewocjonalia, czy też dostarczając panienki osobom pokroju Kowalczyka).
@wroblitz pseudo mądry tekst. W takim razie opowiedz jak to zarobiłeś pieniędzy na poprzednich końcach świata, choćby w bodajże 2012 roku.
Nie wiem skąd wymyśliłeś Twoją logikę, ale ewidentnie jest możliwym dowiedzenie się o czymś przyszłym. Daję przykład: Za 25 godzin od teraz (zgodnie z czasem polskim) będziemy mieli piątek. Proszę, wkręć całemu światu, że nie mam racji, bo przecież nie da się przewidzieć przyszłości, no nie?
I tak samo jeśli będziemy równie pewni pewnych procesów (tak samo jak jesteśmy pewni systemu dat + przepływu czasu) to bedziemy mogli przewidzieć koniec świata tak samo jak ja "przewidziałem" piątek za 25h.
@SeQa: Obawiam się, że jest on "pseudo mądry" wyłącznie w sytuacji, w której to fragment, do którego nawiązujesz, weźmie się na poważnie, miast dopatrzeć się w nim sarkazmu (analogicznie pseudo mądre okaże się wówczas stwierdzenie "Najlepiej to w ogóle do lekarza chodzić zdrowym", "Polityków jest więcej niż wszy", czy "Fajnie, że znowu ukradli mi rower").
Jeśli idzie o Twoje wyzwanie, to generalnie ta logika oparta jest o to, że żadne z przyszłych zdarzeń wcale nie musi nastąpić (dla przykładu za godzinę nasza planeta może przestać istnieć, a wówczas piątek jednak nie nadejdzie. Oczywiście szansę na to są znikome, ale do prawdziwości tej tezy w zupełności wystarcza fakt niemożności wykluczenia takiego scenariusza. Może też się okazać, że dojdzie kiedyś do jakiegoś odkrycia w kwestii dat - coś na wzór XVI w. przejścia na kalendarz gregoriański - i okaże się, że na dziś wcale nie przypadał czwartek. Inna kwestia, że sam dzień tygodnia, a co za tym idzie jego nadejście, jest rzeczą zdarzającą się jedynie w sferze formalnej, nie jest zaś jakimś zdarzeniem występującym w rzeczywistości, więc to generalnie niezbyt wdzięczny przykład do obalania tej teorii).
ciekawe czy ktoś mu odpisał, by nie mierzył innych swoją miarką
Odpowiedz@not2pun miareczką.
OdpowiedzZ logicznego punktu widzenia niemożliwym jest "dowiedzenie się" o zdarzeniu przyszłym (zdarzeniu, które ma dopiero nastąpić, a do tego jeszcze - w tym konkretnym przypadku - będącym tak wielce nieprawdopodobnym), jako że każde zdarzenie przyszłe jest de facto zdarzeniem niepewnym. To trochę tak, jakby dowiedzieć się na ten przykład, że w piątek będzie kartkówka z matematyki. W istocie dowiadujemy się jedynie o tym, że istnieje plan / zamiar jej przeprowadzenia. Może jednak się zdarzyć tak, że nie zostanie on zrealizowany (czy to z powodu choroby nauczyciela, czy ewakuacji szkoły spowodowanej alarmem pożarowym, czy choćby z powodu zmiany zdania przez samego nauczyciela) - wówczas (w momencie otrzymania tej informacji, a z perspektywy soboty) nie tylko nie dowiedzieliśmy się o tym, że będzie kartkówka, ale wręcz uzyskaliśmy błędną informacje w tej kwestii (jakkolwiek prawdziwą w kontekście samego zamiaru jej zrobienia). Z tego względu, jak również, czy raczej - przede wszystkim - przez wzgląd na znikome prawdopodobieństwo nastąpienia końca świata (kiedyś nawet obił mi się o uszy tekst, że przekonanie jednostki o tym, że ten przypadnie na okres jego żywota, jest przejawem egocentryzmu) ja zapewne spożytkowałbym te 3 godziny na robienie kasy na osobach, które by w to uwierzyły (sprzedając schrony atomowe, skafandry, odkupienie, obietnice żywotu wiecznego, dewocjonalia, czy też dostarczając panienki osobom pokroju Kowalczyka).
Odpowiedz@wroblitz pseudo mądry tekst. W takim razie opowiedz jak to zarobiłeś pieniędzy na poprzednich końcach świata, choćby w bodajże 2012 roku. Nie wiem skąd wymyśliłeś Twoją logikę, ale ewidentnie jest możliwym dowiedzenie się o czymś przyszłym. Daję przykład: Za 25 godzin od teraz (zgodnie z czasem polskim) będziemy mieli piątek. Proszę, wkręć całemu światu, że nie mam racji, bo przecież nie da się przewidzieć przyszłości, no nie? I tak samo jeśli będziemy równie pewni pewnych procesów (tak samo jak jesteśmy pewni systemu dat + przepływu czasu) to bedziemy mogli przewidzieć koniec świata tak samo jak ja "przewidziałem" piątek za 25h.
Odpowiedz@SeQa: Obawiam się, że jest on "pseudo mądry" wyłącznie w sytuacji, w której to fragment, do którego nawiązujesz, weźmie się na poważnie, miast dopatrzeć się w nim sarkazmu (analogicznie pseudo mądre okaże się wówczas stwierdzenie "Najlepiej to w ogóle do lekarza chodzić zdrowym", "Polityków jest więcej niż wszy", czy "Fajnie, że znowu ukradli mi rower"). Jeśli idzie o Twoje wyzwanie, to generalnie ta logika oparta jest o to, że żadne z przyszłych zdarzeń wcale nie musi nastąpić (dla przykładu za godzinę nasza planeta może przestać istnieć, a wówczas piątek jednak nie nadejdzie. Oczywiście szansę na to są znikome, ale do prawdziwości tej tezy w zupełności wystarcza fakt niemożności wykluczenia takiego scenariusza. Może też się okazać, że dojdzie kiedyś do jakiegoś odkrycia w kwestii dat - coś na wzór XVI w. przejścia na kalendarz gregoriański - i okaże się, że na dziś wcale nie przypadał czwartek. Inna kwestia, że sam dzień tygodnia, a co za tym idzie jego nadejście, jest rzeczą zdarzającą się jedynie w sferze formalnej, nie jest zaś jakimś zdarzeniem występującym w rzeczywistości, więc to generalnie niezbyt wdzięczny przykład do obalania tej teorii).
OdpowiedzStanowski: A pozostałe 175 minut? Kowal: Masturbuję się.
OdpowiedzChyba chleje
Odpowiedz